Pure schoonheid komt met de tijd, niet waar? Dat geldt voor deze rozen en het strijkijzer. Ik vond deze bij het vuil. En nog wel van mijn moeder ook! Was ik even blij dat ik net langs kwam, Lucky me! | Pure beauty, emerges in time, doesn’t it? That is for these rosses and for this iron. I found this in the garbage. My mother’s that is! I was very happy to be stopping by, Lucky me! |
Mijn moeder wist me wel te vertellen dat haar oma ook zo een strijkijzer had. Die verhitte ze op kolen. Het hete ijzer werd met een doek beetgepakt en op een andere doek schoongewreven, alvorens het op het strijkgoed gebruikt werd | My mother even knew her grandmother to be having one. She heated it on coal. The hot iron was held with a cloth and rubbed off another cloth before it was used on the clothes. |
Het grote ijzer was een modernere versie. Daar gingen de kolen in! Daarom kan het open. | The bigger iron was a more modern version. There the coal was brought inside the iron! That’s why it opens. |
Mooi he?! | Aren’t they beautiful?! |
Lieve groetjes, Karin Joan | sweet greetings, Karin Joan |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment